अभंग ४३
वृत्ति भूमि राज्य द्रव्य उपार्जिती । जाणा त्या निश्चितीं देव नाहीं ॥१॥
भाडेकरी वाहे पाठीवरी भार । अंतरींचें सार लाभ नाहीं ॥ध्रु.॥
देवपूजेवरी ठेवूनियां मन । पाषाणा पाषाण पूजी लोभें ॥२॥
तुका म्हणे फळ चिंतिती आदरें । लाघव हे चार शिंदळीचे ॥३॥
अर्थ :- भूमी, राज्य, द्रव्य यांच्या लोभान जो हरिभक्ति करतो त्याला देव भेटत नाही. हे निचित जाणावें।।1।।
हमाल पाठीवर ओझे वाहतो, पण त्याच्या ओज्यामधील कोणत्याही वस्तुचा त्याला लाभ होत नाही।।ध्रु।।
मनामधे इच्छया-आकांक्षा देवाची पूज्या करणारा पाश्याणासारखा असतो. असा पाश्यानच पाश्याणाची पूज्या करतो।।2।।
मनामधे विषयाचि लालसा धरून केलेले कर्मे हे वेष्याच्या शिंदळकि प्रमाणे असत्तात, असे तुकोबा म्हणतात ।।३।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा