मंगलाचरण अभंग 2

मंगलाचरण अभंग २  सुंदर तें ध्यान उभे विटेवरी । कर कटावरी ठेवूनियां ॥१॥  तुळसीचे हार गळां कासे पीतांबर । आवडे निरंतर तें चि रूप ॥ध्रु.॥  मकरकुंडलें तळपती श्रवणीं । कंठीं कौस्तुभमणि विराजित ॥२॥  तुका म्हणे माझें हें चि सर्व सुख । पाहीन श्रीमुख आवडीनें ॥३॥


  अर्थ:- अतिशय सुंदर असे विठ्ठलाचे ध्यान, कमरेवर हात ठेऊन विटेवर उभे आहे ।।1।।  त्याच्या गळ्यात तुळशीचा हार आहे. पीतांबर नसलेला आहे. असे हे विठ्ठालाचे रूप मला नेहमीच आवडते ।।ध्रु।।  मसोळीच्या आकारची कुंडले त्याच्या कानात झळकत आहेत. गळ्यात कौस्तुभमणी धारण केलेला आहे ।।2।।  तुकाराम महाराज म्हणतात की, हे ध्यान माझे सर्वसुख आहे. असे सुशोभित ध्यान मी नेहमी अवडिने पाहीन।।3।।

मंगलाचन अभंग 1

संचरणदृष्टी विटेवरी साजिरि । तेथे माजी हरी रुत्ति राहो ।।1।।

आणिक नलगे मायिक पदार्थ । तेथे माजे आर्त नाको देवा ।।2।।

ब्रम्हादिक पदे दुःखाची शीरानी । तिथे चित्त झनि जड़ो देवा।।3।।

तुका म्हणे त्याचे कळले आम्हा वर्म । जे जे कर्मधर्म नाशिवंत ।।4।।

अर्थ :- ज्याचे चरण जुळलेले असून ते विटेवर आहे. दृष्टी सरळ-सुशोभित अशी आहे. हेब हरी, तेथे माजी रुत्ति सतत राहो ।।1।।

हे ईश्वरा, मायने भरलेले अन्य कोंतेच पदार्थ मला आवडत नाहीत. अश्या ठिकाणी माझी रुत्ती कधीच जाउ देऊ नकोस।।2।।

ब्रम्हादि पदासारखि सारि पदे उपभोगाची आणि दुःखकारक आहेत, हे जाणुनही त्या वस्तुंकडे माझे ध्यान आकर्षिले जाईल; परंतु तू तसे होउ देऊ
नकोस ।।3।।

 जी कर्म व धर्म आहेत, ते सर्व नाशवंत आहे, हे सत्य आम्हाला कळालेले आहे, असे तुकाराम महाराज म्हणतात।।4।।
 ।।राम कृष्ण हरी।।