अभंग ७६
गौळीयाची ताकपिरें । कोण पोरें चांगलीं ॥१॥
येवढा त्यांचा छंद देवा । काय सेवा भक्ती ते ॥ध्रु.॥
काय उपास पडिले होते । कण्याभोंवते विदुराच्या ॥२॥
तुका म्हणे कुब्जा दासी । रूपरासी हीनकळा ॥३॥
अर्थ :- गोकुळातील गवळ्यांची ताक-दूध पिनारी मुले मनानी चांगली होती ।।1।।
म्हणून प्रतक्ष श्री कृणाला त्यांच्याशी नाथे जुळवायला आवडले ।।ध्रु।।
विदुराघरी प्रेमाने दिलेल्या ताककन्यांचा आस्वाद घेतला तो श्रीकृष्णला सुग्रास अन्नाची कमतरता भसलि होती म्हणून नव्हे ।।2।।
तुकोबा म्हणतात, अत्यंत कुरूप, अष्टवक्रा कृब्जादासी तिच्या भक्तिप्रेमाने श्रीकृष्णला प्रिय झाली होती ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा