अभंग ४२
दुर्जनासि करी साहे । तो ही दंड हे लाहे ॥१॥
शिंदळीच्या कुंटणी वाटा । संग खोटा खोट्याचा ॥ध्रु.॥
येर येरा कांचणी भेटे । आगी उठे तेथूनी ॥२॥
तुका म्हणे कापूं नाकें । पुढें आणिकें शिकविती ॥३॥
अर्थ :- दुर्जनाना जे मदत करतात ते शिक्षेस पात्र ठरतात।।1।।
एखादी स्त्री वेश्येच्या सानिध्यात राहिल्याने शिंदळकी ( दुर्वर्तन) करू लागते ।।ध्रु।।
दोन लाकडी एकमेकांवर घासलि गेली की अग्निचि निर्मिति होते।।2।।
वाइटाच्या संगतिने चांगल्या मनुष्याची वृत्ति विघड़ते; म्हणून तुकोबा म्हणतात की, अशा दृष्टांचि नाके आम्ही कापून काढू म्हणजे त्यांच्या मुले इतरांचे नुकसान होणार नाही।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा