अभंग ८२
व्याल्याविण करी शोभनतांतडी । चार ते गधडी करीतसे ॥१॥
कासया पाल्हाळ आणिकांचे देखी । सांगतां नव्हे सुखी साखरेसि ॥ध्रु.॥
कुंथाच्या ढेकरें न देवेल पुष्टी । रूप दावी कष्टी मळिण वरी ॥२॥
तुका म्हणे अरे वाचाळ हो ऐका । अनुभवेंविण नका वाव घेऊं ॥३॥
अर्थ :- एक मुर्ख स्त्री प्रसून न होता प्रसूत प्रसुत झाल्याचा देखावा करते ।।१।।
इतर प्रसुत झालेल्या स्त्रीयांच्या क्रीया पाहुण तिही प्रसुतीचे चाले करते, तसे साखरेची गोडी सांगुण कलत नाही, त्याचा अनुभव घ्यावा लागतो ।।२।।
त्याचप्रमाने न जेवताच ढेकर देनाराहि जेवनाने तृप्त झाल्याचा देखावा करुण स्वमनालाच कष्टि करतो ।।2।। तुकोबा म्हणतात, जीवनातील काही गोष्टींचा अनुभव हा घ्यावा लागतो, त्याचे नाटक करता येत नाही, आणि तसे केले असता फजीतीच होते ।।3।.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा