१८२बहु काळीं बहु काळी

हाल अभंग

गाथा अभंग १८२

बहु काळीं बहु काळी । आम्ही देवाचीं गोवळीं ॥१॥

नाहीं विटों देत भात । जेऊं बेसवी सांगातें ॥ध्रु.॥

बहु काळें बहु काळें । माझें पांघरे कांबळें ॥२॥

तुका म्हणे नाहीं नाहीं । त्याचें आमचें सें कांहीं ॥३॥

अर्थ :- आम्ही अनेक दिवसांपासून देवाबरोबर गुर राखतो आहेत ।।1।।

कधी न नासनारे, न विटणारे भातुके देत. आम्ही त्याच्याबरोबर जेवतो ।।ध्रु।।

खुप दिवसांपासन आमचे कांबळे तो पांघरत आहे ।।2।।

तुकाराम महाराज म्हणतात, हे सर्व काही आहे हे त्याचेच आहे. आमचे काहीही नाही ।।3।।