एका ब्रह्मचार्याचा निषेध
गाथा अभंग २५३
ब्रम्हनिष्ठ काडी । जरी जीवानांवें मोडी ॥१॥
तया घडली गुरुहत्या । गेला उपदेश तो मिथ्या ॥ध्रु.॥
सांगितलें कानीं । रूप आपुलें वाखाणी ॥२॥
भूतांच्या मत्सरें । ब्रम्हज्ञान नेलें चोरें ॥३॥
शिकल्या सांगे गोष्टी । भेद क्रोध वाहे पोटीं ॥४॥
निंदा स्तुति स्तवनीं । तुका म्हणे वेंची वाणी ॥५॥
अर्थ :- स्वताला जो ब्रह्मनिष्ठ म्हणवून घेतो त्याने प्राणिमात्रांच्या नावे गवताची काडी जरी मोडली ।।1।।
तरी त्याला गुरु हत्येचे पाठक लागते . गुरुने केलेला उपदेश खोटा ठरतो ।।ध्रु।।
गुरुने त्याच्या कानात ज्या ब्रह्मज्ञानाचा उपदेश केलेला असतो, त्या ब्रह्मरूपाची तो लोकांजवळ वाच्यता करतो ।।2।।
स्वतःला ब्रह्मज्ञानी महानवुन घेतो आणि भुत पात्रांचा द्वेष करतो. अश्या मनसांचे ब्रह्मज्ञान चोर पळवून नेतात ।।3।।
शिकलेल्या गोष्टी तो लोकांना सांगतो, पण भेदामुळे, क्रोध त्यच्या मनात वाहत असतो ।।4।।
तुकोबा म्हणतात, त्याची वाणी नेहमी लोकनिंदा, स्तुति-स्तवने यात आपला वेळ व शक्ति खर्च करतो ।।5।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा