मृदंग पाट्या
गाथा अभंग २२५
आम्ही गोवळीं रानटें । नव्हों जनांतील धीटें ॥१॥
सिदोरीचा करूं काला । एक वांटितों एकाला ॥ध्रु.॥
खेळों आपआपणांशीं । आमचीं तीं आम्हांपाशीं ॥२॥
मिळालों नेणते । तुका कान्होबा भोंवते ॥३॥
अर्थ :- राणातील गाई ओळणारे आम्ही रानटी गूराखी आहोत. समाज्यात वागण्याइतके धीट आम्ही नाहीत ।।1।।
शितोरिचा काला करुण एकेकाला वाटु ।।ध्रु।।
एकमेकांशी खेळु. आमचे गड़ी आमच्याकडे आहेत ।।2।।
तुकाराम माहाराज म्हणतात, सर्व भोळे, भाबड़े गोपाळ श्रीकृष्णच्या भोवती जमलेले आहेत ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा