गाथा अभंग २७८
तान्हेल्याची धणी । फिटे गंगा नव्हे उणी ॥१॥
माझे मनोरथ सिद्धी । पाववावे कृपानिधी ॥ध्रु.॥
तूं तों उदाराचा राणा । माझी अल्प चि वासना ॥२॥
कृपादृष्टीं पाहें । तुका म्हणे होईं साहे ॥३॥
अर्थ :- तहानलेल्याने गंगेचे पानी पिल्याने गंगाजल कमी होत नाही ।।1।।
हे कृपानीधी, माझे मनोरथ सिद्ध पावु देत ।।ध्रु।।
तू उदार राजा आहेस आणि माझे मागने अगदी थोड़े आहेत ।।2।।
तुकोबा म्हणतात, तू फक्त माझ्याकडे कृपादृष्टि पहा आणि माला मदत कर ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा