काला अभंग
गाथा अभंग २२१
गौळणी बांधिती धारणासि गळा । खेळे त्या गोपाळांमाजी ब्रम्ह ॥१॥
धांवोनियां मागे यशोदे भोजन । हिंडे रानोरान गाईपाठीं ॥ध्रु.॥
तुका म्हणे सर्व कळा ज्याचे अंगीं । भोळेपणालागीं भीक मागे ॥२॥
अर्थ :- गौळणींनी गळ्यात बांधलेले ते सगुन, सुकुमार ब्रम्ह गोपाळांमध्ये खेळात होते ।।1।।
यशोधे मातेच्या माघे धावत जावून जेवायला मागत होते आणि गाईंच्या मागे रानोमाळ हिंडत होते ।।ध्रु।।
तुकाराम महाराज म्हणतात, कृष्णच्या आंगी सर्व कला होत्या, परंतु भोळेपनाचे ढोंग आणून तो भिक्षा मागत होता ।।2।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा