गाथा अभंग २८५
काम घातला बांदोडी । काळ केला देशधडी ॥१॥
तया माझें दंडवत । कपिकुळीं हनूमंत ॥ध्रु.॥
शरीर वज्रा ऐसें । कवळी ब्रम्हांड जो पुच्छे ॥२॥
रामाच्या सेवका । शरण आलों म्हणे तुका ॥३॥
अर्थ :- देवा, ज्या मारुतिरायाने कामाला जिंकून बंदीवासात ठेवले, कळाला बेडया ठोकल्या ।।1।।
त्या कपिकुळातील हनुमंताला माझा दंडवत असो! ।।ध्रु।।
ज्याचे शारीर वज्रा सारखे आहे, आपल्या शेपटीने जो बेमहंदाला वेढा घालू शकतो ।।2।।
अश्या रामरायाच्या सेवका, तुला मी शरण आलो आहे, असे तुकाराम महाराज म्हणतात ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा