गाथा अभंग २६०
धर्म रक्षावया साठीं । करणें आटी आम्हांसि ॥१॥
वाचा बोलों वेदनीती । करूं संतीं केलें तें ॥ध्रु.॥
न बाणतां स्थिति अंगीं । कर्म त्यागी लंड तो ॥२॥
तुका म्हणे अधम त्यासी । भक्ति दूषी हरीची ॥३॥
अर्थ :- या जगात आम्ही धर्मरक्षण करण्यासाठी आम्ही श्रम करतो ।।1।।
आम्ही संतांप्रमाने आचरण करून मुखाने वेदनीति बोलतो ।।ध्रु।।
परमार्थामध्ये भृह्मपदाला पोहचान्यापूर्वीच कर्माचा त्याग केल्याचे जो ढोंग करतो, तो ठोंगी आहे ।।2।।
तुकोबा म्हणतात, जो हरिभक्तिला दुषणे देतो, तो अधम समजावा ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा