गाथा अभंग २४६
चुंबळीचा करी चुंबळीशीं संग । अंगीं वसे रंग क्रियाहीन ॥१॥
बीजा ऐसें फळ दावी परिपाकीं । परिमळ लौकिकीं जाती ऐसा ॥ध्रु.॥
माकडाच्या गळां रत्न कुळांगना । सांडूनियां सुना बिदी धुंडी ॥२॥
तुका म्हणे ऐसा व्याली ते गाढवी । फजिती ते व्हावी आहे पुढें ॥३॥
अर्थ :- हीन वृत्तीच्या पोती जन्माला आलेल्या व्यक्तिला हीन लोकांची सांगत आवडते ।।1।।
जसे बीज तसे फळ मिळते, त्याप्रमाणे ज्याची कीर्ती असेल तर सुगंध त्रिलोकात पसरतो ।।ध्रु।।
जसे माकादाच्या गळ्यात रत्नहार घातला तरी माकडाला त्याची किम्मत नसते, सुंदर पत्नी सोडून एखादा मनुष्य वेश्येचे घर शोधतो ।।2।।
तुकोबा म्हणतात, अश्या मनुष्याला जन्म देणारी माता गढवी आहे, त्याची फजीती होण्यासाठीच तिने त्याला जन्माला घातले आहे ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा