२७२कपट कांहीं

गाथा अभंग २७२

कपट कांहीं एक । नेणें भुलवायाचें लोक ॥१॥

तुमचें करितों कीर्त्तन । गातों उत्तम ते गुण ॥ध्रु.॥

दाऊं नेणें जडीबुटी । चमत्कार उठाउठी ॥२॥

नाहीं शिष्यशाखा । सांगों अयाचित लोकां ॥३॥

नव्हें मठपति । नाहीं चाहुरांची वृत्ति ॥४॥

नाहीं देवार्चन । असे मांडिलें दुकान ॥५॥

नाहीं वेताळ प्रसन्न । कांहीं सांगों खाण खुण ॥६॥

नव्हें पुराणिक । करणें सांगणें आणीक ॥७॥

नेणें वाद घटा पटा । करितां पंडित करंटा ॥८॥

नाहीं जाळीत भणदीं । उदो म्हणोनि आनंदी ॥९॥

नाहीं हालवीत माळा । भोंवतें मेळवुनि गबाळा ॥१०॥

आगमीचें कुडें नेणें । स्तंभन मोहन उच्चाटणें ॥११॥

नव्हें यांच्या ऐसा । तुका निरयवासी पिसा ॥१२॥

अर्थ :- लोकांना भुलाविन्यासाठी मी कोणतेही कपतकृत्य करीत नाही ।।1।।

फक्त तुमचे उत्तम गुण गातो आणि नामस्मरण करतो ।।ध्रु।।

लोकांना भूल पादन्यासाठी मी जड़ीबूटीचा चमत्कार दाखवित नाही ।।2।।

माझी याचना न करणारी वृत्ती पसरवीणारी माजी शिष्यमंडळी नाहीत ।।3।।

मी मठपति नाही, मला जमिनींची देणगी मिळालेली नाही ।।4।।

दूकान मांडावे तसे देवाची पूज्याआर्च्या करण्याचे असे उघड़ प्रदर्शनहि मी मंडलेले नाही ।।5।।

भुत-वेताळाला वष करुण लोकांचे भविष्य जाणनारा मी नाही ।।6।।

लोकांना सांगणारा एक आणि कारनारा एक, असा मी दांभिक आणि पुराणिकही नाही ।।7।।

मी अंबाबाईचा भूत्याही नाही ।।8।।

उदो, उदो म्हणत नाचनारा भावाविन कोरडया भक्तिचा वेदांत सांगणारा करंटा पंडितही नाही  ।।9।।

हातातील जपमाळ् हलवुन, भोवती पाखंड़यांचा मेळा जमावनारा मी नाही ।।10।।

आपले महत्त्व वाढविण्यासाठी स्तंभन, मोहन, उच्चाटनासारखे खोते उपचारही मी करीत नाही ।।11।।

तुकोबा म्हणतात, एका विठ्ठलभक्तिवाचून मी कोणतेही उपचार जानत नाही ।।12।।