२२७मागें पुढें पाहें सांभाळूनि दोनी ठाय

मृदंग पाटया - अभंग

गाथा अभंग २२७

मागें पुढें पाहें सांभाळूनि दोनी ठाय । चुकावूनि जाय गडी राखे गडियांसि ॥१॥

मुरडे दंडा दोहीं तोंडें गडियां सावध करी । भेटतियासंगे तया हाल तुजवरी ॥ध्रु.॥

गडियां गडी वांटुनि देई । ज्याचा सोडी तेचि ठायीं ॥२॥

अगळ्या बळें करील काय । तुज देणें लागे डोय ॥३॥

नवां घरीं पाउला करीं । सांपडे तो तेथें धरीं ॥४॥

जिंकोनि डाव करीं । टाहो सत्ता आणिकांवरी ॥५॥

सांपडोनि डाईं बहु । काळ गुंतलासी ॥६॥

बळिया गडी फळी । फोडी न धरितां त्यांसी ॥७॥

चुकांडी जो खाय मिळोनि अंगीं जाय । गुंतलासी काय तुका म्हणे अझूनी ॥८॥

अर्थ :- मागच्या (निवृत्ति) आणि पुढचा (प्रवृत्ती) हे दोन डाव सांभाळून गाड़ी दड़यांना राखतात. त्याचा डोळा चुकवून जा ।।1।।

दोन्ही तोंडावर दंड थोपट आणि गाड्यांना सावध कर (प्रवृत्ती आणि निवृत्ती या दोन्ही बाजूंकडे वळून गड्याना सावध कर) जे गडी पुढे येतील. त्यांना थोपविने हे तुझे काम आहे ।।ध्रु।।

दोन्ही बाजूला सारखे गाड़ी वाट. जो ज्या पक्षाचा असेल, तो त्याला दे ।।2।।

अधिक वलावन असल्यास प्रति पक्षातील गाड़ी काय करतील ? तुला डाव दिला पाहिजे ।।3।।

नऊ घरांतून चाल कर. तो तुला तेथे सापडेल. त्याला धर।।4।।

डाव जिंकून घे व इतरांवर सत्ता गाजव ।।5।।

आत्ता पर्यंत डावात सापडुन  तू दीर्घ काळ गुंतला आहेस; ।।6।।

जो गड़ी बलवान असतो ; तो डावात न अडकता प्रतिपक्षांची फळी फोडतो ।।7।।

तुकाराम माहाराज म्हणतात, जो झोकांडि मारून जातो , तो देवामध्ये मिळुन जातो. तू अजुन का गुंतून पडला आहेस ।।8।।