अभंग१५१
धन्य त्या गौळणी इंद्राच्या पूजनीं । नैवेद्य हिरोनि खातो कृष्ण ॥१॥
अरे कृष्णा इंद्र अमर इच्छिती । कोण तयांप्रति येइल आतां ॥२॥
तुका म्हणे देव दाखवी विंदान । नैवेद्य खाऊन हासों लागे ॥३॥
अर्थ :- एकदा गौळणी पूज्यासामग्री घेऊन इंद्राची पूज्या करीत होत्या, तेव्हा श्रीकृष्णनी त्यातील नैवैद्य पळवुन घेऊन खल्ला ।।1।।
अरे कृष्ण, इंद्राच्या पुजेमुळे अमरत्व प्राप्त होते, त्याला आता राग येईल ।।ध्रु।।
नैवैद्य खावुन कृष्ण हसु लागला. तुकाराम महाराज म्हणतात, देवा, आता तुमचे कौशल्य दाखवा ।।2।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा