१७७
कां रे गमाविल्या गाई । आली वळती तुझी जाई । मागें जालें काई । एका तें का नेणसी ॥१॥
केलास फजित । मागें पुढें ही बहुत । लाज नाहीं नित्य । नित्य दंड पावतां ॥ध्रु.॥
वोला खोडा खळि गाढी । ऐसा कोण तये काढी । धांवेल का पाडी । तुझी आधीं वोढाळा ॥२॥
चाल धांवें । मी ही येतों तुजसवें । तुका म्हणे जंव । तेथें नाहीं पावली ॥३॥
अर्थ :- का रे, तू गाई मोकळ्या सोडल्या आहे? तुझी वालान्याची पाळी आली आहे. मागे जे काही झाले होते ते तुला ठाऊक नाही का ।।1।।
मागे तुझी फजीति झाली होती. ताशी पुन्हा होईल. तुला दररोज शिक्षा होते, तुझी फजीती होते, याची तुला लाज वाटत नाही? ।।ध्रु।।
या खोड्यात एक मजबूत अशी खिळ आहे. ती काढून टाकील असा कोण आहे? तुझी ओढाळ गाय पळून गेली आहे ।।2।।
तुकाराम महाराज म्हणतात, चल, चल मीही तुझ्या बरोबर येतो. अजुन तुझी गाय तेथे पोहचलि नाही तोपर्यंत आपण तिला अवरू ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा