२९१मन करा रे प्रसन्न

गाथा अभंग २९१

मन करा रे प्रसन्न । सर्व सिद्धीचें कारण । मोक्ष अथवा बंधन । सुख समाधान इच्छा ते ॥१॥

मनें प्रतिमा स्थापिली । मनें मना पूजा केली । मनें इच्छा पुरविली । मन माउली सकळांची ॥ध्रु.॥

मन गुरू आणि शिष्य । करी आपुलें चि दास्य । प्रसन्न आपआपणास । गति अथवा अधोगति ॥२॥

साधक वाचक पंडित । श्रोते वक्ते ऐका मात । नाहीं नाहीं आनुदैवत । तुका म्हणे दुसरें ॥३॥

अर्थ :- मानवी जीवनातील ईच्या-आकांक्षा, सुख-समाधान, मोक्ष, सर्व सिद्धि मिळविन्याचे प्रमुख साधन म्हणजे प्रसन्न, समाधानी मन होय ।।1।।

मनानेच देवाची स्तपना करून त्याची मानस पूज्या कली असता सर्व ईच्या पूर्ण होतात; कारण मन हे मातेप्रमाने आहे ।।ध्रु।।

मानाचा गुरु आणि शिष्य , दास-दासी आहे, प्रसन्न मन परमार्थात रामल्याने मोक्ष लभतो; पण उद्विग्न असेल तर अधोगति ठरलेली आहे ।।2।।

हे साधका, वाचका, पंडित, विद्वान, लोकाहो, समाधानी मांसासारखे दूसरे दैवत नाही, असे तुकोबा म्हणतात ।।3।।