गाथा अभंग ३३४
म्हणवितों दास । मज एवढी च आस ॥१॥
परी ते अंगीं नाहीं वर्म । करीं आपुला तूं धर्म ॥ध्रु.॥
बडबडितों तोंडें । रितें भावेंविण धेंडें ॥२॥
तुका म्हणे बरा । दावूं जाणतों पसारा ॥३॥
अर्थ :- हे विठ्ठला, माला तुझा दास म्हंनवुन घ्यन्याची ईच्या आहे ।।1।।
खरा दास कसा बनतो, याचे रहस्य मला माहीत नाही; पण तू आपला पतितांना पावन करण्याचा धर्म पाळ आणि मला तुझा दास करून घे ।।ध्रु।।
माझी बड़बड़ म्हणजे भक्तिभावाविन केलेली पोकळ वाचळता आहे ।।2।।
तुकोबा म्हणतात, भक्ताचे ढोंग मी करू शकतो; पण भक्तीचे योग्य वर्म मी जानत नाही ।।3।।
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा