कांडण अभंग 02
गाथा अभंग१३४
सावडीं कांडण ओवी नारायण । निवडे आपण भूस सार ॥१॥
मुसळ आधारीं आवरूनि धरीं । सांवरोनि थिरीं घाव घालीं ॥ध्रु.॥
वाजती कांकणें अनुहात गजरें । छंद माहियेरे गाऊं गीति ॥२॥
कांडिता कांडण नव्हे भाग शीण । तुजमजपण निवडे तों ॥३॥
तुका म्हणे रूप उमटे आरिसा । पाक त्या सरिसा शुद्ध जाला ॥४॥
अर्थ :- नारायणा, ओवी गात कांडन करा. त्यातले आत्मारूपी भुस आणि आत्मारूपी सार यांची स्वतः निवड करा ।।1।।
विवेकाचे मूसल घट्ट धरून, मन बुद्धि स्तिर ठेऊन वैराग्याचे सारखे घाव घाला ।।ध्रु।।
अनाहत नावाचे कंकण वाजत आहेत. त्या नादात गाने गात बाहर जाऊ ।।2।।
'तुझे माझे' हां भाव बाज7ला राहील तो पर्यंत कांडत असताना थाकायला होणार नाही ।।3।।
तुकाराम महाराज म्हणतात, जसे आरश्यात आपले रूप प्रकट होते, तशी या कांडनासोबत पाकसिद्धि झाली ।।4।।
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा