अभंग ११०
बाळ बापा म्हणे काका । तरी तो कां निपराध ॥१॥
जैसा तैसा भाव गोड । पुरवी कोड विठ्ठल ॥ध्रु.॥
साकरेसि म्हणतां धोंडा । तरी कां तोंडा न रुचे ॥२॥
तुका म्हणे आरुष बोल । नव्हे फोल आहाच ॥३॥
अर्थ :- लहान मूल अज्ञानामुळे बपाला काका म्हणते, म्हणून बपाचे त्याच्यावरील प्रेम कमी होत नाही ।।1।।
भक्तही असाच प्रेमाने नामस्मरण करतो, ते त्याने वेडेवाकडे जरी केले तरी ते भगवंताला आवडते ।।ध्रु।।
खड़ीसाखर दगड म्हणून जरी तोंडात घातली तरी गोडच लागणार; त्याप्रमाणे देव कोणत्याही भक्ताची इच्यापूर्ति करतो ।।2।।
तुकोबा म्हणतात, भक्तिपूर्वक वेड़यावाकड़या शब्दात केलेले नामस्मरण कधीच वाया जात नाही ।।3।।
#राम_कृष्ण_हरी_विठ्ठल_केशवा
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा